Ultrafiltracija

Ultrafiltracija (UF) je način membranske filtracije u kojoj sile poput pritiska ili gradijenta koncentracije dovode do razdvajanja kroz polupropusnu membranu. Suspendovane čvrste materije i rastvorene supstance sa visokom molekulskom težinom zadržavaju se u takozvanom retentatu, dok voda i rastvorene supstance male molekulske mase prolaze kroz membranu u permeat (filtrat). Ovaj postupak odvajanja koristi se u industriji i istraživanjima za pročišćavanje i koncentriranje makromolekularnih (10³–10 ⁶Da) rastvora, posebno proteina.^[1]

Ultrafiltracija se u osnovi ne razlikuje od mikrofiltracije. Obje razdvajaju na osnovu izuzimanja veličine ili hvatanja čestica. Suštinski se razlikuje od membranskog razdvajanja plinova, koji se razdvaja na osnovu različitih količina apsorpcije i različitih brzina difuzije. Ultrafiltracijske membrane definirane su graničnim vrijednostima molekulske težine (MWCO) korištene membrane. Ultrafiltracija se primjenjuje u protočoj filtraciji ili slijepom modusu.^[2] UF processes are currently preferred over traditional treatment methods for the following reasons:

1. ^ Clever, M.; Jordt, F.; Knauf, R.; Räbiger, N.; Rüdebusch, M.; Hilker-Scheibel, R. (1. 12. 2000). "Process water production from river water by ultrafiltration and reverse osmosis". Desalination. 131 (1–3): 325–336. doi:10.1016/S0011-9164(00)90031-6.
2. ^ Laîné, J.-M.; Vial, D.; Moulart, Pierre (1. 12. 2000). "Status after 10 years of operation — overview of UF technology today". Desalination. 131 (1–3): 17–25. doi:10.1016/S0011-9164(00)90002-X.